Castello Del Valentino - budowla położona jest nad
brzegiem rzeki Pad, w parku o tej samej nazwie. Nazwa ta pochodzi
prawdopodobnie od zwyczaju urządzania tu corocznych bali, właśnie w dniu
14 lutego. Zamek wybudowany został prawdopodobnie w czasach
starożytnych, jednak pierwsza wzmianka o nim pochodzi z XIII wieku.
Rezydencja ta zyskała na znaczeniu w XVII wieku, kiedyto córka króla
Francji Henryka IV poślubiła mając 13 lat księcia Sabaudii Wiktora
Amadeusza I. Zamek Valentino ma dwie twarze: barokową, którą pokazuje
miastu oraz i starszą, którą zobaczyć możemy od strony rzeki.
Piazza San Carlo - plac ten uznawany jest za
najpiękniejszy w całym kraju, czasem określa się go jako „bijące serce”
Piemontu. Plac ma 168 m długości i 76 m szerokości, dawniej nosił nazwę
Piazza Reale, a w okresie napoleońskim Place Napoléon. W 1618 roku
został poświęcony Św. Karolowi Boromeuszowi. Obecny wygląd placu
zaprojektowany został przez Charlesa Castellamone w XVII wieku. Wokół
placu znajduje się wiele ciekawych budowli. Często Piazza San Carlo ze
względu na przepych i elegancję porównywany jest z paryskim Vendome. 2
maja 2010 roku papież Benedykt XVI odprawił w tym miejscu Mszę Świętą.
Pomnik Emanuela Filiberto (Caval ëd Brons) - W centrum Piazza San Carlo
stoi XIX wieczny, konny pomnik Emanuele Filiberto (Księcia Sabaudii),
autorstwa Karola Marochettiego. Pomnik wykonany został z brązu, jeździec
ustawiony jest na granitowym piedestale, ozdobionym gzymsami. Ten
monumentalny pomnik szczególnie pięknie wygląda nocą, kiedy jest
specjalnie oświetlony. Podczas II wojny światowej pomnik, podobnie jak i
inne zabytki tego typu chroniony był przed zniszczeniem, poprzez worki z
piaskiem oraz drewniane, duże skrzynie. Aktualnie Caval ëd Brons uznawany jest za symbol miasta, często porównuje się go z posągiem Gattamelaty w Padwie.
Katedra Turyńska i kaplica Świętego Całunu- katedra wybudowana zostawała w XV wieku, w stylu renesansowym, zaprojektował ją Meo del Caprino. Wewnątrz znajduje się kaplica Świętego Całunu,
która jest dziełem Guarina Guariniego. Od 1578 roku w kaplicy tej
przechowywana jest jedna z najistotniejszych relikwii chrześcijaństwa -
płótno, na którym odbita jest prawdopodobnie twarz Chrystusa. Całun Turyński
ma 110 m długości i 436 m szerokości. Spór o wiarygodność Całunu toczy
się od wielu wieków, pomimo licznych badań nie udało się jeszcze poznać
jego tajemnicy. Niektórzy nazywają go „owocem największego fałszerstwa w
dziejach”. Wiadomo jednak, że jest to starożytna tkanina z początku
naszej ery, najprawdopodobniej pochodząca spod Damaszku, gdzie
znajdowały się warsztaty kosztownych płócien grobowych. Przed katedrą do
dziś zobaczyć możemy nieliczne pozostałości z okresu, gdy Turyn był
małą rzymską kolonią - skromne ruiny teatru i dwie okazałe wieże, tworzące bramę zwaną PortaPalatina.
Bazylika de Superga - jest to niewątpliwie jedna z
bardziej znanych budowli Turynu. Kościół usytuowany jest na wzgórzu
Monte dei Cappuccini (660m n.p.m.). Bazylika wybudowana została jako
dziękczynienie Matce Boskiej za odniesione zwycięstwo króla Wiktora
Amadeusza II nad armiami hiszpańską i francuską w 1700 roku. Autorem
projektu bazyliki był Filippo Juvarra. Bazylikę wieńczy 75-metrowa
kopuła, otoczona dzwonnicami o wysokości 60 m. Legenda głosi, że król
wspiął się na górę by ocenić siły wroga, wtedy też przyrzekł, że jeśli
odniesie zwycięstwo to na wzgórzu wybuduje bazylikę, słowa dotrzymał i
dzięki temu możemy podziwiać tą cudowną, choć zniszczoną już i
zaniedbaną budowlę. Na górę dostać się można zabytkową, bo XIX wieczną
linią tramwajową. Kolejka może zabrać jednorazowo 210 osób, pokonuje
dystans ponad 3 km. W najbardziej stromym miejscu nachylenie kolejki
sięga 21%. Niewątpliwie podróż taka jest dodatkową atrakcją. Bilet w
obie strony kosztuje 5.50 euro.
